باربری دیرین بار

 

دوره تلقی می‌شوند». هیچکدام در فهرست موجودی در حال انجام کار با حروف باربری در اصفهان بزرگ نوشته نمی شوند» (جانسون و کاپلان، 1987، صفحات 28-29). نمایندگان برای سربار به عنوان سرمایه در گردش پاسخگو نبودند    . با این وجود، تخصیص برخی از سربارها با استفاده از هزینه یابی مبتنی بر فعالیت، مسئولیت پذیری عامل را تشدید کرد، که احتمالاً به دلیل کاهش سود سهام در طول دهه 1850 به نصف سطوح دهه 1840 بود (وار، 1931، ص 153). به نظر می رسد این سقوط زمینه تشدید "بی اعتمادی" بین سهامداران و "مردانی که . . . دریافت حقوق» که باربری در اصفهان برای