باربری دیرین بار

باربری در اصفهان با شرکت دیرین بار رویایی دست یافتنی

باربری در اصفهان | روز پنجم پس از تخلیه، ما شروع تغذیه فعال با 35? لارو را ثبت کردیم. حداکثر پوسته دهان باز به طور متوسط   0.44 میلی متر است. پس از 24 ساعت، 72? لارو شروع به تغذیه بر روی روتین ها کردند. ما اشاره کردیم که لاروها علاقه مند به شکار تنها زمانی که در مقابل آنها در 2-3 میلیمتر ظاهر شد و روز اول پس از داده شده، لاروها 4-5 بار در ساعت شکار کردند. بقای لارو تا باز شدن دهان (66 ساعت بعد از تخلیه) 76.6? بود؛ 10 روز پس از تخلیه، لاروهای 15.2? زنده ماندند؛ پس از 20 روز 4.6? لارو جان سالم به در برد و 24 روز پس از تخم مرغ، تمام لاروها درگذشت. تخم ریزی از گیاهان سبز در آکواریوم در نیمه دوم ماه مارس آغاز شد، که مطابق با Grubisic (1962، 1988)، Onofri (1975)، و Jardas (1996) آغاز شد. Wrasse سبز یک اسپیکر سریال است و تخم ریزی بین یک مرد غالب و یکی از زنان بالغ رخ داده است. زمان بلوغ و تخم ریزی جزئی مربوط به رفتار دیگر Labridae، L. Merula بود، اما انتشار تخم مرغ های رسیده در این گونه به مدت 20 روز ادامه یافت (Dulcicç et al.، 1999). رفتار مردان در طول دوره تخم ریزی شبیه به مردان L. merula بود. راه تحول و حرکات در طی تخم ریزی بالای منطقه انتخاب شده در بستر دریا، برای این گونه ها یکسان بود. تنها تفاوت در رنگ بدن در طول تخم ریزی بود، به عنوان L. viridis تنها رنگ آن را تشدید می کند، در حالی که L. merula به طور کامل رنگ بدن خود را تغییر می دهد، که به خصوص در مرد (Dulcic et al .، 1999) برای زن، رنگ آمیزی بدن کمتر شدیدتر از مردان و همراه با شکم ضخیم تر است، این نشان دهنده یک روش بصری برای تعیین جنسیت است. تخم مرغ L. viridis demersal، چسباندن در لانه ها و یا افسردگی های کم عمق (Onofri، 1970). اکثر لابرید ها تخم های کوچک (0.5-1.1 میلی متر) تخم مرغ های پالاژیک را تشکیل می دهند، اما سه جنس شمال شرقی آتلانتیک دارای چسب، تخم مرغ های دیمر با مراقبت والدین (ریچاردز و لیز، 1984) بودند. در مدیترانه، تنها دو گونه از گونه های Labrid، Ctenolabrus Rupestris و Coris Julis، تخم مرغ های پالاژیک (Russell، 1976). در مقایسه با L. merula و دیگر لابرید ها، L. viridis تخم مرغ های بزرگتر و لاروهای تازه زرده تخم مرغ را تشکیل می دهند (جدول 3). مشخصه اصلی تخم مرغ L. viridis لایه مخاطی چسبنده است که تخم مرغ را به پایین می اندازد. چند ساعت قبل از تخم ریزی، لایه مخاطی چسبندگی خود را از دست می دهد و از تخم مرغ جدا می شود.